Niska emisja jest to emisja zanieczyszczeń ze źródeł o wysokości emitorów nie przekraczających 40 m, głównie z kominów, stosowanych w sektorze mieszkaniowym oraz emisja  substancji o charakterze toksycznym (w tym trwałych zanieczyszczeń organicznych). Powoduje ona m.in. wysokie stężenia zanieczyszczeń powietrza na poziomie przygruntowym.

Niska emisja to również emisja komunikacyjna i emisja pyłów i szkodliwych gazów  z lokalnych kotłowni węglowych i domowych pieców grzewczych, w których spalanie węgla  odbywa się w nieefektywny sposób. Najczęściej stosuje się węgiel tani, a więc o złej  charakterystyce i niskich parametrach grzewczych. Na terenach zamieszkanych przez ludność materialnie uboższą dodatkowy problem stanowi zjawisko spalania w domowych piecach  grzewczych odpadów komunalnych.

 

Problemy związane z niską emisją wynikają również ze:

– stosowania w mieszkalnictwie komunalnym i indywidualnym niskosprawnych urządzeń grzewczych;

– spalania złej jakości paliw energetycznych (zasiarczonych, zasolonych, zapopielonych i niskokalorycznych węgli, mułów węglowych, a także wszelkich odpadów z gospodarstw domowych);

– złego stanu technicznego urządzeń i instalacji kotłowych oraz nieprawidłowej ich  eksploatacji.

 

Zanieczyszczenia gromadzą się wokół miejsca powstawania, bardzo  często są to obszary o zwartej zabudowie mieszkaniowej. Niska emisja jest źródłem wielu różnych zanieczyszczeń, m.in. pyłów PM (ang. particulate matter) oraz trwałych zanieczyszczeń organicznych, np. HCB, PCDD/F-  Polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany czy WWA). Zjawisko niskiej emisji jest szczególnie powszechne w południowej Polsce, głównie ze względu na dostępność węgla kamiennego.

 

W przypadku spalania odpadów największy udział mają spalanie odpadów przemysłowych i niebezpiecznych, zwłaszcza w zakładach posiadających jedynie proste systemy ograniczenia  emisji zanieczyszczeń lub całkowicie ich pozbawionych.

Wśród zanieczyszczeń emitowanych z procesów spalania paliw stałych do szczególnie niebezpiecznych zaliczane są pyły, PM10 i PM2,5, które, posiadając rozwiniętą powierzchnię,  zdolne są do adsorpcji substancji będących trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi.  Wskutek tego PM10 i PM2,5 odpowiedzialne są za choroby układu oddechowego i krążeniowego, różnego rodzaju alergie.